Bu yazım genç yaşta yitirmiş olduğumuz, İktisatçı Prof. Dr. Türkel Minibaş’a ithaf edilmiştir, ülkemizin fikri, irfanı hür nice öğretmenler yetiştirmesi dileğiyle…
Hocam hangi kitaptan sorumlu olacağız? Bu derste önce itiraz etmeyi öğrenecekseniz, bu derste verilen bilgiye tepki göstermeyi, onu sorgulamayı öğreneceksiniz.
İlk dersimiz kimsenin buradan alınacak bir derse ihtiyacı olmadığı. Ben ders veremem, gerektiğinde hayat dersi insanın kendisine bizzat verir.
“Zaman akıp geçiyor dur demek olmaz!” şarkısını mırıldanıyorum kendimcee.. zaman zaman, kimi zaman!
Zamanın akışına yapabileceğim bir şey yok, malesef! Tek yapabileceğim şey; içinden çıkılamaz bu derin sulara, hatta ve hatta bu sele kapılmamak. Sele kapılıp da, insanı insan yapan değerlerimizden uzaklaşmamak, en önemlisi de hayatın curcunasına karışmamak.
Oldukça kısa olan zamanı, sevdiklerimizle birlikte değerlendirmek; en güzel şekilde… Kendimize bile vakit ayıramazken, kaldı ki çevremizdekilere kendimizden zaman ayırmak, oldukça zor… Bu da insanlar arasındaki ilişkileri çatışmalara sürükleyen neden oluyor. Zaman kavramı bu denli lanet bir şey! Ne denli de anlamsız tartışmalara sebep oluyor.
Okumaya devam et “Zamanın tadına varamaz olduk! Bu çalkantılı dünyada…”
Bugün bunalım yapasım, kendimi mutsuz edesim, havaya serzenişte bulunasım, annemle didişesim, kalın ve koyu renk kazaklar giyinesim, arkadaşlarıma naz yapasım, ne yiyeceğim diye düşünesim, kumanda elimde ‘değiştir’ oynayasım, dolabımı sil baştan derleyip toplayasım, saçlarımı yaptırıp kendimi daha havalı hissedesim yok… işin aslı bugün tumturaklı cümleler kurup, felsefi yorumlarla süslenen bi yazı yazasım da yok… Ben en iyisi senden, benden, bizden bahsedeyim… olmadı baştan!
