Yazar: EnginDergi

Bir tek annem hüzünlendiriyor beni
Dağ başlarında adımlarken hayatımı
Patika yollar biliyor acımı
Bütün uzuvlarım dileniyor her sabah
Geceleri üşütüyorum nöbetlerde
Yıldızlar bakıyor kederimize
Kederler ki çürük bir diş gibi vuruyor insanı
Siyah ve çukurumsu
Baktıkça çörekleniyor göğüs kafesime hiçlikler
Kocaman gözleriyle bir annemi sevdim ben
Okumaya devam et “Teknenin Vedası”