Aklım akıp gidiyor
Yüreğin berrak sularında
Umudun ektiği bitimsiz huzuruna
Ulaşmak umuduyla
Ama hiçbir ırmak
Yıkamıyor
Dünden kalan, yarının telaşını
Bu sularda.
O dingin ırmağın eteğinde yazılı,
Eski bir romanın herhangi bir sayfasında,
Altı çizili kaldı
Eksiği fazlasıyla…
Bazen bir yaprağın kıpırtısında
Uçan bir kuşun kanadında
Bir okyanusun derinlerinde
Yakamozlar arasındayım
Belki bir bulutun ardındaki gün ışığında
Ne bileyim işte belki gecenin karanlığında
Yıldızların ortasında
Kimi zaman bir türkünün yanık ezgisi
Yıllanmış bir şarabın tortusundayım
Yok ki bu düzlemde hiçbir kapı,
Bunca hiçliği kabullenecek dört duvar, bir pencere pervazı
Hüznün bilinmez çokluğunu çözecek bir denklem
Etrafımı saran onca yokluğu saracak bir kucak
Nerde bir sevgi yanılsaması görsem
Koşar adım gittiğim bir yol
Ne yana dönsem koskoca boşluk, uçurum kenarı,
Olmadık bir azabın henüz tadılmamış ilahi görkemi
