Mavi ve telaşsız denizlere yelken açmak
En güzel limanlara uğramak istersin
Bazen deniz sığlaşır
Gemi taşa takılır
O zaman bile gök yüzünün maviliği
Gözünü alır
Hep gülmek zor ama
Ağlamak da pek az insana yakışır
Okumaya devam et “Mavi ve Telaşsız Deniz”
Çatılara yeni başlıklar koyalım
Yanıldık
Dün gece bir cinayet işlendi
Hierapolis’i vurdular
Sokaklarda çığlıklar
Seni bağışlayacağım
Kırık bir seda kalacak urganlarda
Okumaya devam et “Kırık Bir Cinayet”
“Bu ağaçlar da bir gün kuruyacak.” diye geçirdi içinden, yol boyu yürürken izlediği ağaçlara bakarak. Sonra “Yıllara meydan okuyan o büyük gövdesi basit bir darbeyle yere serilecek. Belki biraz kalın olursa devrilmesi de biraz daha uzun sürer.” dedi. Tıpkı insan gibi. Ne kadar güçlü durursa o kadar çok yıkılmak isteniyor, hem insan hem ağaç. Ağacı yıkan da insan üstelik, insanı yıkan da…
