Daha ileriye gideceğim.
Düşüncemin açtığı boşluğun
Tüketici bir yenidenlikle
Yaşamı yeniden başlatacağım.
Bu sokak aralığı, gece ve köpekler…
Tastamam yerindeler.
Yaşam yeniden başlıyor.
Bir etkinlik alıştırması gibi sokaklar.
İyi niyetle benimle alay ediyor.
Sisli tombul yaratıklar…
Temelde içeriden oluşan bir ev;
Bulmadan önce bana ait olan odayı
Korkunun zapt edilemez gücüne
Bir meydan okuyuş diğer odalar…
İçinde herkesin günahı olan ayna,
Her zaman beni göstermez
Çok mu yaşlıyım, çok mu gecikmiş?
Yaşamak için!
Dışarıda soğukta duran,
Tüm gülümseyişleri içeriye kilitleyebilirim.
Sisli tombul yaratıklar hâlâ içeride.
Hırçın ve asi olan tombul canavarlar değil…
Canavarların kronikleşmiş saldırganlığı,
Kusuyorlar merdivenlere!
Böylece tüm odalara yayılabilecekler.
Perişanlık halindeki titreme, kimseye ulaşmıyor.
Kaşınan dirsekler ve silikleşen siluetler…
Bulmadan önce bana ait olan odayı,
Dağılıyor tüm odalar…
Fotoğraf: eyma