Derinlerde bir yara
Geceyi bekleyen yüzsüz düş
Dikiş tutmayan bir yürek yarası
Sandıkta soluk resim
Odada saklı kırık dökük anılar sinsilesi
Ayarı kaçmış dünün yarına baskısı
Koşulsuz umudun umutsuz kahramanı
Korkuların acımasız tarafı
Bir de cesaretin boşlukta salınan maviye çalan rengi
Yorgunum kısacası
Vurgun, az biraz kırgın
Tuhafım bu akşam hiç olmadığım kadar
Yaşam dolu, yaşamdan kopuk
Ürkek, korkak, güçlüyüm
Ne bileyim çokça karışık
Çözmeye çalıştıkça kördüğüm
Bin bir duygu, bin bir umut
Çoğul umutsuzluk
Gerisi hep tanıdık iyilik sağlık
Her neyse yaşıyorum işte
Yaşamak buysa eğer…
Buruk, buruşuk, kekremsi bir tad
Benliğin hiçlik kıvamı
Varlığın yoklukla sınanması
Çoğaldıkça eksilen beden yansıması
Velhasıl arkadaş, hissettiğim tek şey
Kalabalığın arsız yalnızlığı…