Sessiz ve küçük adımlardı
Kaldırım taşları oynamıştı yerinden
Sendeledi…
Zaten biraz da kafası kıyaktı
Yığıldı orta yere
Uzandı yıldızların altına…
Çevirdi yüzünü ayın şavkına
Bir türkü tutturdu
Gecenin ayazında
Yoldan geçenler
Küfrediyor sandı…
Oysa o en sevdiği türküyü
Haykırıyordu bağıra bağıra…