Sana ilk şiirim olsa,
Anlarım çicek açarken doğum sancısını
İlk yağmuru düşse şehrimin,
Bilirim erken ölüm kaygısını,
Kayda geçmez eşgalim aşka düşerken,
Dizleri yırtık nasılsa kalbim.
Kelimelerim bozuldu oynarken,
Cümlelerim ulaşmaz sana,
Kalbine değemem.
Yine bir hastane macerası daha… Nasip bu bayramı da burada geçirmekmiş. İlgi alanlarımın başında teknoloji, ekonomi, tıp ve psikoloji geliyor oluşunun yanısıra, küçüklükten beri pek içli dışlı olmuşumdur sağlık sektörüyle. Hani sürekli hastalanıp ilaç kullanıp iğne olmaya alışkın çocuklar vardır ya, ben onların bir üst versiyonuyum…
Okula başladığımda aşıdan kaçıp ortalığı velveleye veren çocukları görünce çok şaşırmıştım. Gerçi bu durum -daha önce de bir yazımda dile getirdiğim üzere- çocuklarımızı hep iğneci teyzelerle korkutma kültürümüzün bir parçasıydı aslında.
I don’t mind eating what’s served on my plate
Here’s the blank canvas for you to paint
Just choose the right patterns to stimulate
Till tingles begin leading me to eight o eight
The way you’r talking to me, making me blush
It’s getting harder to handle the rush
Fast and slow synchronizing the flow
You are my wonder crush
