Benim hayallerim vardı pudra rengi her insana uyan…
Hayallerim toz zerreleriymiş demek ki;
değdiği yerde durmayıp uçan,
dans ederken yeni yüzlere konan sonra tekrar savrulan..
Hayallerim şeffafmış belki de..
Sabahtan kalma bir goncanın üstündeki çiğ taneleriymiş,
su berraklığında coşkun bir esintiymiş, omuzlarımı saran.
İlkbaharda yüzümü okşayan ılık, sevecen güneşmiş..
Koşulsuzca bağlandığım tuhaf özlemmiş..
Hayallerim entrikacıymış o zamanlar..
“Keşke hayal kurmasaydım!” dediğimde;
tenime değince yitirdiğim kar taneleri gibiymiş..
Dolunayda denizde oluşan mehtapmış,
aforoz edilen kıvılcımlı yakamozlarmış..
Yaz akşamı sahil kenarında oturup şarkı söylerken,
bilinmeyene esen meltemmiş..
Ellerimden kayan kum taneleriymiş..
Ensemden inen ürpertiymiş hayallerim..
Bir çığlığımda gizlenen!