Alınyazımsın, biliyorum…
Ben seni ömrümce bekledim.
Ruhlarımız yaratıldığında sen ordaydın ve bana gülümsedin, biliyorum.
Seni bekledim, hep bekledim, gelecektin, biliyorum.
Yıllar sonra ruhlarımız hasrete dayanamayıp birbirini çağırdı, biliyorum.
Ve sen, ve ben kavuştuk.
Bedenlerimiz yabancı olsa da birbirine, merhaba diyerek elini uzattığın an ve ben tutunca elini, kavuştuk.
Gözlerin gözlerime değdi, o an yılların hasreti dindi içimizde.
Saçlarımı okşadın, kokladın içine çekerek. Özlemini anlattın, ve ben seni ne kadar beklediğimi.
Hiç bir bekleyiş bu kadar güzel olamazdı.
Sensizlikte yarımdım, eksik gülüyor, eksik yaşıyor, eksik nefes alıyordum.
Ve sen geldin, diğer yarım. Ruhum…
Böyle bir aşk, böyle bir sevgi, hayali bile mümkün olmaz çoğu kimseler için…
Sen benim kaderimsin, biliyorum.
Şansımsın
Mucizemsin
Hazinemsin
Ömrümsün
Biliyorum…
Hiç korkmuyorum artık.
Doyasıya seviyorum, doyamıyorum.
Işığımsın sen, hep aydınlık bakıyorum.
Biliyordum, elin elime değdiğinde, o ilahi sesinle merhaba dediğinde, alınyazım olduğunu biliyordum…
Rabbim seni bana nasip etti.
Ve ben biliyorum, sen benim diğer yarım, sen benim nefesim ve sen benim RUHUMSUN…
Seni çok seviyorum.