Eskiden kuru demiri paspas yapardık
Padişahlaşıyor güven duygusu
Fethiyeyi fethetmişler yüzyıllar sonra
Melankolik bir bandana asılıyor
Bak teras katında bir çift göz
Tomris diyor ki bana
“Ben Tomris olabilir miyim?”
Bunu görüyorum lacivert bir şehirde
Sen ve ben ‘uyar’ mıydık?
Bak bak bir çift örs
Yalnızlık taşınıyor başka bir bedenime
Kıvırcık bir asfaltta yazıyordu böyle
Ama onu da göremedim uzun zamandır
Şimdilerde sadece siyah
Gülüşünde tanrısımsı bir şey var
Bir tanrıçadan ödünç alınmış gözkapakların
Yoksa tutamazdı gözbebeklerinin ışığını
Gözlerin bebek gibi gülerken
Hayır dokunma parmaklarına
Parmakların sihir barındırıyor
Büyüsü bozulsun istemiyorum