İki fotoğraf düşünün, birbirine yakın tarihlerde çekilmiş iki fotoğraf… Birisi yüzlerde en güzel gülümsemeleri barındırırken, diğeri gözlerde endişe ve mutsuzluk taşıyor… “Yedi farkı bulun” oyununu anımsatan bu değişikliğin sebebi sizce ne olabilir? Bence “küçük şeyler”dir sebebi. İnsana en kötü anında, gözüne dönülmez hata olarak görülen hareketler veya telafisi olmayan sözler de bu “küçük şeyler”e dahil konumdadır. Günlük hayatın stresi, iş ve aile problemleri, karşılıklı ilişkilerde olumsuz rol oynar. Güne güzel başlamışken nasıl alınan bir kötü haber insanı “sol tarafından kalkmış”lığa itebiliyorsa insanın beklentilerinin karşılanmaması da hayal kırıklığı yaratabiliyor.
Bu tür günlük hayatımızda yaşadığımız problemlerimizi empati yoluyla aşabiliriz. Dostlarınızla dertleşirken özellikle size söylenen “kendini bir de onun yerine koy” tavsiyesini lütfen kulak ardı etmeyin. Önemli olan karşınızdakinin “ne söylediği değil, ne anlatmak istediğidir.” Çünkü bazen sözler bizi ifade etmek yerine anlaşılmaz kılabiliyor. Karşımızdakinin niyetini ve o anki psikolojisini göz önüne alarak düşünmek her zaman size fayda sağlar.
Özellikle biz kadınlar, isteklerimizi ve beklentilerimizi doğrudan söylemek yerine, dolaylı şekilde ifade etmeyi severiz. Anlatmak istediğimiz şey bizim tamamıyla anlatmaya gerek duyulmadan anlaşılması bizler için önemlidir. Tabi erkekler yapı ve düşünüş şekli itibariyle bizlerden daha farklı olduğu için, “yanlış anlaşılma” gibi bir problemle karşılaşabiliriz. Aynı şekilde biz de karşı cinse karşı aynı zorluğu yaşarız. Empati ve dinlemek bizi yanlış anlaşılmalardan ve tartışmalardan kurtarır diye düşünüyorum. Kendi isteklerinle, karşı tarafın beklentilerini değerlendirdikten sonra empati yoluyla anlaşmak eminim bir çok sorunun çözümü olacaktır.
İnsan ilişkileri de, mutluluklarımız da artık pamuk ipliklere bağlı. Her şeyin artık elimizin altında olmasıyla, hayat koşullarının eskiye göre kolaylaşması ve imkanların artması hem maddi hem manevi açıdan insanlarda yetinmemeye ve doyumsuzluğa neden olur oldu. Sevginin artık parayla özdeşleşmesi, saygının artık yaşa başa bakmamasının da nedeni budur. Karşılıklı anlayış ve saygı devamlı olmalı ki pamuk ipliğine attığınız düğümler çözülmesin… Ayrıca “güzel yüzlüyle kırk gün, güzel huyluyla kırk yıl doyulur” demiş atalarımız. Bu sözümle de kıssadan hisse deyip yazımı noktalıyorum.
Sevgilerimle