Gece örtüsünü yine, küçükken oynadığımız oyunları hatırlatırcasına çekti üstümüze…
Yatma vakitlerinde en iyi bildiğimiz oyundu serilen örtünün altına saklanıp, nefes nefese ama gülümseyerek beklemek bulunmayı. Örtü açıldığındaysa heyecanla sevinç karışımı içten kahkahalar atılan en masum oyun.
Dön bir bak arkana
Dostlara, düşmanlara
Sorsana bir yağmura
Bulutlara, rüzgara
Ağlamış mı? benden çok
Sonbahar olduğunda da
Bir sorsana zamana
Yıllara, takvim yapraklarına
Saklamış mı? bizden birkaç hatıra.
Okumaya devam et “Bir Sorsana Hayata”
Tanrının düşleriydi yaşananlar
Bazen büyülü bir hayat
Kabus da vardı çoğu zaman
Hele o karabasan…
Bastı mı düşe damgasını
Yer yarılır, gök delinir,
Toprak kayardı ardından…
İnsan olurdu insana düşman
Tanrının düşlerinden ibaret evrende tüm var olan
Sorumlusu ben değildim, sen de, o da
Birer kuklayız ipleri olmayan
Hangi düşten çıktıysak oraya yakıştırılan
