Bir söz dizisi, iki kelime, içimizde her şart ve koşulda olması gereken bir kavram, insan olmamıza neden olan yegane bir gerçek. Dünyaya sevgi ile bakabilmek bizi yaradan, bize muhabbet, şevkat, alçakgönüllülük, hoşgörü, iyilikseverlik duygusunu içimize nakşedip, Allah’ın kendisinin rahmet tecellisinin bizdeki yansımasıdır. Kendimizde var olan bu duyguyu açığa çılkarabildiğimiz sürece Kuran-ı Kerim’de bahsedilen ahsen-i takvim denilen yaradılmışların en mükemmeli olan insan profili.
Baharı Bekledim Geldi mi?
Bahar çocuğum, nicedir severim bu mevsimi. Hatırladığım kadarıyla mis kokan çiçekler, en çok da papatyalar ilgimi çeker. Hiç çiçek aldın mı diye sormayın bana, işte o derin bir yaradır bende… Acısıyla, tatlısıyla severim bu avare mevsimi. Havanın nasıl olacağı belli olmaz, tıpkı benim gibi. Bir bakmışın gökyüzünde şimşekler çakıyor, ardından da gözlerinizi alamayacağınız güzellikte bir gökkuşağı. Rengarenk büyüler insanı, bir anda kaybolur ışıklar dağılır. Ben neler yaşamışım? Bir bakmışım kimler yok olmuş?
Ben Kimseye Benzemem Sevgili
Bak sevgili, ben kimseye benzemem
Öyle aylarca beklemem aşık olmak için
Bir kere baktın mı gözlerime, içime işledin mi..
Nakış ederim gönlüme.. her an işlerim seni içime
Bak sevgili, ben kimseye benzemem..
Öyle aylarca beklemem hayalini kurmak için
Bir kere hissettim mi bana olan hislerini
Hayallerime hükümdar ederim seni…