Bilseler gözyaşının değmediği yerler var hala..
Belki bir rüya, belki gerçek tam yanı başında
Korusak içimizdeki çocuğu.. elbet büyüyecek, hayatlarımız yıllandıkça
Vazgeçsek hayattan..
Kalsak bir başımıza.. karanlık bir odanın koyuluğunda..
Elbet gelecek son ve gideceksin benden uzak bir mekana..
Boşuna akıtma hüzününü toprağa..
Okumaya devam et “Kaçak ’04”
Son Mektup
Bazen acısa da silmek gerekir geçmişi, yaşanmış güzel günleri, sevdiğinin bakışını, gülüşünü.. acıtsada söküp atmak gerekir.. sana göz yaşlarımın eşliğinde yazdığım son yazım… sana baktıkça tükenmekten yoruldum.. sensiz her günde tökezlerken ben, senin hayatı koşa koşa yaşaman zoruma gidiyor…
Acı çekmeye alışkın yüreğim bu kadar can çekişmedi… son nefesini veremiyor kalbim.. Yağmur yağıyor yine.. ve aklımdan hiç çıkmıyor.. biz hiç yürümedik yağmurun altında..
Jamais vu III
Hadi bunu kapatalım,
Başka bir gökyüzü aç.
Kalk hadi altına bir akdeniz iklimi sereceğim,
Bir çiçeği kökünden koparır gibi,
Dudaklarından öpeceğim…
Yıldızların üzerini örtelim gel,
Fazla aydınlatıyorlar,
İçimize kaçan şeytanı.
Hadi yeniden utanalım,
Düşlerimizin çıplaklığından.
Okumaya devam et “Jamais vu III”