Engin Yazı Denizi
Ama savaşlar, taraflara çekilmiş zenginlik arayışları sömürü altında kalan özgürlüğü getiremedi. Çocuklar hep korktu masumlar öldü kazanan kimdi ve niçin kazanmıştı kazandıklarına değdi mi? Cevapları vicdanlarındaydı. Peki ya insan bu düzenin içinde bu sistemin işleyişinde her gün ölebilir miydi?
Size savaştan söz edeceğim masum çocukların hıçkırıklarından yükselen yardım çığlıklarından korkunun esaretinde çaresizlik içinde çare arayanlardan, gözyaşlarından…
Bir gün vardır her şey bitmiş gibi gelir… Bugün öyle bir gün. Yine Yaradan büyük diyorum, susuyorum. İçim haykırıyor, ben sessizim. Sanki hiçbir olay olmamış gibi yaşama devam etmek ne kadar zormuş? Belki daha neler yaşayacağım bilemiyorum ama bana bugün zor geldi. Kaçmak çözüm mü? Yok o da değil. Birçok soru kafamda olsa da, çözümleri aramaya devam edeceğim. Mutlaka bir yerlerde beni bekleyen sürprizler var, inanıyorum, sabrediyorum.
Gidiyorum..
Kelimeleri ardıma yükleyip gidiyorum
Yollarım boyunca keşkeler katıyorum ardımdaki yüke
Hüzünler bırakıyorum ardımda
Ve her ayak sesimde seni diliyorum
Anlamını bile bilmediğim kelimelerde seni anlatıyorum
Yorgun ve titrek gölgeme..
Gözlerindeki alevi gördüğüm gün
Nasıl atladığımı gecelerin soğuk kalbine
Ben konuştukça o kaçıyor bilinmezliğe
Okumaya devam et “Kaçak ’21”