Gerek toplumsal olarak içerisinde bulunduğumuz durum, gerekse mevsim geçişinin yarattığı değişimlerin etkisiyle son günlerde pek çok insanın canının sıkkın olduğunu görüyorum. Ben de kafamın düşüncelerle dolu olup okumaya ve yazmaya zaman ayıramadığım verimsiz bir süreçteyim. O yüzden bu ay sizlere ne zaman içim sıkılsa okuduğum ve sıklıkla çevremdekilerle paylaştığım anonim bir hikayeyi aktarıyorum. Esenlikler dilerim.
Sessiz Sözcükler Kumpanyası
Uzun uzun yazmak geçiyor içimden… İçimden geçiyor bu sıralar her şey… Ama sık sık hayat geçiyor içimden… İçim içimde değil…İçim başka bir mekanın yolcusu… Bir iç benden başka bir iç bene yolculuktaydım… Kaybolmuşum benden bana bir yol ayrımında… Geçmem değdim yollardayım… Aynı hatalar çukurunda bir pislik gibiyim…
Kendi pisliğim de kayboluyorum…
Profesyonel Yaşamda Duygular
Konuşarak anlatamadığım şeyler vardı kelimeler dilimden çıkarken gözyaşlarımda boğuluyordu sanki! Anlatmak istediklerim bir cümle olamazken süzülüyordu gözlerimden, sesimden…
Ve insan en çok da yanlış anlaşılmaktan mı korkuyordu?