Çocukken ülkemin sahip olduğu coğrafi kaynaklarla ilgili her şeyin, güllük gülistanlık olduğunu sanırdım. Gürül gürül akan suların, çeşit çeşit ağaçların ve soyu tükenmemiş bir sürü hayvan türünün sadece benim ülkemde olduğunu sanırdım. Sanırdım; çünkü ilkokulda bize böyle öğretilmişti. Sosyal bilgiler dersinde gördüğümüz akarsu haritalarının dört bir yanı masmavi çizgilerle dolu olurdu. Bitki örtüsü haritası ise, yeşilin tüm tonları ile alabildiğine renklendirilirdi. Öğretmenimiz Türkiye’nin su ve bitki örtüsü yönünden ne kadar zengin olduğunu uzun uzun anlatırdı. Okumaya devam et “Suyumuz Tükeniyor”
Sessiz Çığlık
Sessizlik var yüreğimde çaresizlik,
Belki de yazılmış bir hikaye ömrüme; sonu olmayan,
Gecenin bir yarısı,
Şafağı beklemeden gidiyorum ardımda kalan kokularınla,
Yalnızlığıma işleyerek gözyaşlarımı,
Daralan yüreğimin penceresini kapayarak rüzgarların uğultusunu unutarak,
Kim bilir! Kaç zaman? Avutulmadı ömrüm,
Okumaya devam et “Sessiz Çığlık”
Gitme Diyemedim
Dur diyemedim sana
Ellerimde bir boşluk
Dudaklarımda eksiklikle
Kaldım ardında
Baktıkça yol uzadı
Sen gittin
Akrep yelkovana karıştı
Ay kayboldu saçlarında
Görünmedi ufuk çizgisi
Pusulamı kaybettim
Deniz ortasında
Dalgalar savurdu
Bilinmez kumsallara
Eksildim bir parça
Senden uzaklarda