Engin Yazı Denizi
Bir insanın iki temel psikolojik ihtiyacı vardır:
İlki, hiç kimseye muhtaç olmadan sahip olduğu kimlikle, kişilikle ve becerileriyle maddi ve manevi anlamda kendi ayaklarının üzerinde durabilme, kimseye muhtaç olmadan yaşayabilme ihtiyacıdır.
İkincisi ise, kendisini bir ailenin, bir grubun, bir topluluğun parçası olarak hissetme, yalnızlığına bir çare bulma ihtiyacıdır.
Sonrası kara delik işte
Aklın durup yüreğin hükme devamıydı
Oysa belliydi gelişinden
Gidişinde bir bulanıklık olacaktı
Yerle bir olmuş düşler
Ve cehennemin tam ortasıydı
Düş silinmiş, umut kaf dağının ardına saklanmıştı
Söylenmeyen söylenenden çok daha önemliydi
Yalnızlığımın kırılgan kanatları
Bahse girdiğim ölçüleri uzat kararsızlığıma
Uçabilmenin garip hezeyanı,
Belki seni geri verir bana
Kaybolurken bulutlar gökyüzünde
Kırılmaya meyyal heveslerim var şimdi
Bu bir gök kaybı
Kaçmanın dizginleri tutar dizlerimi
Baygın havsalanım inatlar türetir ahlaksızlığa
Hibiskus kımıldar, rüzgara terennüm eder
Okumaya devam et “Hibiskus”