Ağlıyordum,
Yanıma geldin,
Saçlarımı okşadın öğretmenim…
Göz yaşlarımı sildin sıcacık ellerinle,
Islak yanaklarıma
Sevgi dolu
Minicik bir öpücük kondurdun,
“Ağlama prenses” dedin bana
Kıyamam sana,
Dayanamam gözyaşlarına
“Çok üzülürüm kızım” dedin
“Kızım” dedin…
O an öğretmenim,
Sarılasım geldi içimden
Ve bir kuş havalandı yüreğimden,
Neden ağladığımı unuttum…
Özkan Çokkeskin
Balıkesir, 2013