Gözlerimi kapatıp dinliyorum
Teninin kokusunu
Nefes alıp
Varıyorum yaşamın tadına
Varlığın tutup
Götürüyor uzaklara
Neden buna
Bir anlam veremiyorum
Sanki kor alevlerden çıkmış
Güzel dudakların
Geliyor kulağıma
Saçlarından süzülüp geçen
Sesleri martıların
Dön, bir kez daha bak
Engin denizlere bakar gibi
Etkileyen gözlerin değil
Derin renkli bakışların…
Engin Enginer
Nisan 2002 – İzmir