Dilini bilmediğim insanların içinde yaşıyor gibiyim. Ne konuşabiliyorum ne de konuşsam içimi anlatabiliyorum. Öylece susuyor ve adına yaşamak denen görevi yerine getiriyorum her gün ölüp ölüp…
Kategori: Şüheda Bektaş
Gönül İşçisi
Bir çift göz yaşadığını gösteren bedeninde
Onlar da bir gün kapanacak biliyorsun
Suyun bir anda duruşu gibi duracak damarlarında akan kan
Bir de bakmışsın son bulmuş dünyadaki maceran
Geriye sadece birkaç anı kalacak
Okumaya devam et “Gönül İşçisi”