Dedemin öldüğü gün kaybolduk
Sahipsiz çocuklardık
Kaçıp sığındık bir omza
Baktık çukurdu, bataktı
Çıkıp dipsiz kuyulardan gizlice soluk aldık
Soğuk odalardan ses olup uzandık umuda
Tutup bir nefes arası birbirimize tutunduk
Kaybolmuş bir ömrün ardı sıra
Nefes nefese can bulduk
Zifiriydi,
Geceye ve hüzne rengini veren.
Kara deyip geçtiler.
İçinde tüm renkleri barındıran,
Hepsinin en asiliydi anlamadılar.
Kara çalıp karaladılar.
Oysa görebilseler,
Öylesine fırlatılmış
Üç beş sözcük işte
Bir araya gelince
Küfür olur, hasret olur
Hüzün saçar ortalığa
Hele bir de anlamını çözene
