Yaşanmamış duygular çöplüğünde
İllegal bakışların tutsağıydık
İhlal ediyorduk gereksizce sözcükleri
Ve
Hurdalıkta paslanmaya yüz tutmuş ömürleri
Tamamlamaya çabalarken eksiklerimizi
Duvarı çatlak odalarda
Katili oluyorduk benliğimizin
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’34”
Zamanın sonsuzluğunu anlamak
Ağırlaştırdı ruhlarımızı
Korkular sindi
Soğuk, kimsesiz odalarımıza
Uçurumda bir intihar teşebbüsü gülümsüyor bak
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’33”
Şirin minik kuklalar
Aylak adamın oyuncakları oldular
Kuklacı bir bıraksa öylece kalacaklar
Vah zavallı oyuncaklar
Süslü püslü aklı kıt
Şöhret düşkünü varlıklar
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’32”
