Dar zamanlarda denk düştük
Kısacık ana…
Kocaman anılar, kocaman kahkahalar
Ve kocaman sevdalar sığdırmak istedik
An kısaydı, zaman dardı
Ne gülüşler yeterli kaldı, ne anılar birikti
Sevdalarsa, yalnızca bir rüyaydı…
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’36”
İçinde kaybolup nefes aldığım şehir
Umudun yitip yitip var olduğu sokaklar
Kuru kalabalıklar
Varlığı anlamsız olanlar
Hepinize gülümsüyorum
Kendini önemli sayanlar
Avucumda saklı çocuk masumluğu
Üstünüze serpsem o çocuk ağlar
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’35”
Yaşanmamış duygular çöplüğünde
İllegal bakışların tutsağıydık
İhlal ediyorduk gereksizce sözcükleri
Ve
Hurdalıkta paslanmaya yüz tutmuş ömürleri
Tamamlamaya çabalarken eksiklerimizi
Duvarı çatlak odalarda
Katili oluyorduk benliğimizin
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’34”
