Rüzgarın önüne kattığı
Kuru yaprağın hüznüdür bendeki
Nereye savurduğunu bilmeyen
Yalnızlık kadar acı
Bu çaresizlik.
Dümeni kırık bir geminin
Telaşıdır bendeki
Denizin insafına kalmış.
Fırtınalardan geçebilir miyim?
Düşüncesi aklımı almış
Okumaya devam et “Mecburen Sustum”