Yazamıyorum nicedir
O yorgun düşen kalem benim
Kum tanesi gibi dağılmış cümleleri
Toplayamayan benim.
Kafiyeler denizinden,
Çıkmamış nasibim
Şiirsiz kalan benim.
Ellerimden uçup gitti,
Tutmaya gücüm yetmedi.
Mutluluktan bihaber
Gülmeyi unutan benim.
Okumaya devam et “Adı Çaresizliğim”
Aşkın mevsimi hüzündür, güzdür
Sarı yapraklara yazılmış şiirdir.
Ne şair ne de sevdiği okuyabilir
Yağmur yağınca dağılır gider mısralar.
Ayakaltı olur düşler
Kaldırımlardaki kuru dallar gibi kırılır
Yürek ağlayamaz,
Bulutlara bağışladım gözyaşlarımı.
Ardımda öyle uzun bir mektup bırakmadım.
Sadece “elveda” yazdım.
Kalemi masada bırakmadım,
Pusula olsun diye yanıma aldım.
Fenerin ucuna yıldız taktım.
Hiç bitmesin diye ışığım,
Bilinmezlikte yol alırken
