Hayatta insanı hiçbir şey
Beklemek kadar yormuyor
Baharları umarken, için için çürütüyor
Çok uzak gibi herkes ve her şey
Hasret acısı
Hançer yarasından beter
Beklemekle geçmiyor
Günbegün kanatıyor kalbimi
Hayatta insanı hiçbir şey
Beklemek kadar yormuyor
Baharları umarken, için için çürütüyor
Çok uzak gibi herkes ve her şey
Hasret acısı
Hançer yarasından beter
Beklemekle geçmiyor
Günbegün kanatıyor kalbimi
Zamanın sarkacına dolandım
Düğümlenip kaldım
Düğümlenip kaldım
İlmek ilmek
Sökülmek isterken
Uzun uzun yaşamak
Kışın kısalan günlere inat
Yazın sıcağına aldırmadan
Geleceğe doğru Okumaya devam et “Üzülmemek Mümkün mü?”
Unuttuğumuzu sandığımız acılar,
Aklımızın en dip köşesinde
Birikir, birikir
Biz farketmeden.
Son kar tanesi bekler gibi
Çığ misali düşmez üstümüze