Bir tek annem hüzünlendiriyor beni
Dağ başlarında adımlarken hayatımı
Patika yollar biliyor acımı
Bütün uzuvlarım dileniyor her sabah
Geceleri üşütüyorum nöbetlerde
Yıldızlar bakıyor kederimize
Kederler ki çürük bir diş gibi vuruyor insanı
Siyah ve çukurumsu
Baktıkça çörekleniyor göğüs kafesime hiçlikler
Kocaman gözleriyle bir annemi sevdim ben
Okumaya devam et “Teknenin Vedası”
Kategori: Özlem Özler
Çingene ve Zangoç
“Ahh şapkam ahh! Kafamdan neler geçtiğini bilsen seni yakardım.” V. Hugo
Sevgilim
Deniz fenerinde buluşmuştuk seninle
Hava aydınlıktı
Yolsuz bir kısraktık mavi göğün altında
Yol uzundu
Turuncuydu hüzünler
Okumaya devam et “Çingene ve Zangoç”
Yalnızlık Senfonisi
Sen yoktun saat sekizi geçiyordu
Vurgun bir karanfil burnumu sızlatıyordu
Ya bu kekik kokuları
Sorgusuz sualsiz sevme telâşlarım
Etimden kemiğimden arta kalan özlemlerin
Ah bu çetrefilli yalnızlığım
Dokunmuştu yanağıma
Hafif bir rüzgar sönmüştü dilimin ucunda
Sen yoktun bunu bir tek kuşlar duymuştu
Cam kenarlarında adını susmuştuk
Ben duyuyordum bunu kuşlar yazıyordu
Okumaya devam et “Yalnızlık Senfonisi”