Kategori: Özlem Özler

Güneş ışıldıyordu ve ben üzgün olduğum için kendime kızıyordum. Kargalar kaç yıl yaşar dünya üzerinde? Kötü sesleriyle anlamsız ötüşlerinde. Son bulur mutluluk demleri. Sen de son bulacaksın sonbahar eşliğinde.

Dünyanın avurdu senin avuçlarında mı birikmiş? Mokasen takunyalarınla anlamsız kalabalıklar çıkartıyorsun. Güzelim dünya kirleniyor senin saçma sapanlığınla. Seni öldürmek istiyorum Desert Eagle tabancamla. En öldürücü silahım bu. Başka türlüsü aklamaz seni. Dünya kirlenmemeli karanlığınla.

Okumaya devam et “Yalnızlığa Güvercin Uçurt”

Ortaköy’de bir akşam
Müzik sesi gelir bir tutam
Basmışım kornaya
Çalsam bir gün kapını

Mustang 67 model bir araba
Takılmış ayağım vitese
Çalsam bir gün kapını

Dolapta yarım şişe rakın. Parmak uçların izmariti biriktirmiş. Kederli, öfkeli ellerin; demlenmiş olur olmaz vakitlerde. Serilmiş ortalığa ruhun. Kaçak dövüşen Marslılar gibisin. Ve bir saadettir sende ruh üşümesi. Ellerin öfkeli, kararsız. Zihnin dağınık bir kimlik.

Okumaya devam et “Aylak Sevilmeler”