Hayatta insanı hiçbir şey
Beklemek kadar yormuyor
Baharları umarken, için için çürütüyor
Çok uzak gibi herkes ve her şey
Hasret acısı
Hançer yarasından beter
Beklemekle geçmiyor
Günbegün kanatıyor kalbimi
Kategori: Şiir
Yürek Döküntüleri ’15
Gün yine devirdi yüzünü ay’a
Gece usulca sokuluverdi odama
Uzandım sessizce yatağa
Geldi girdi yine yalnızlığım koynuma
Konuştuk oradan buradan
Aralandı kapı, süzülüverdi bir suret
Kalkıp sarıldım aldım yatağıma
Çoktandır o da uğramaz olmuştu yanıma
Yürek Döküntüleri ’14
Fikrimin en ince zerresine kadar
Tek tek soydum çırılçıplak
Hiç bir iz kalmamacasına
Kanattım yırtarcasına
Yalın soyutlanmış apaçık ortada
Hayli yorgun bir o kadar kirlenmiş meğer aranızda
Sorgusu uzun sürmedi
Pimi çekip patlattım usulünce
Ortalık şimdilerde darmadağın Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’14”