Ne güzel oynuyosunuz
Roller tekmil oturmuş
Sessizlği bozan uğultulu rüzgar
Geçmişi anımsatan soluk resim
Havadaki nemli ağır küf kokusu
Yolun görünmez karanlık kuytusu
Zihnin en soğuk, en derin iz düşümü
Bir bir üşüşüyor iliklerime kadar…
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’50”
İçinde kaybolup
nefes aldığım şehir
Umudun yitip yitip varolduğu sokaklar
kuru kalabalıklar
Varlığı anlamsız olanlar
hepinize gülümsüyorum
kendini önemli sayanlar
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’49”
Ne için doğduk
Kim için yaşadık
Hangi çiçeği daha çok sevdik de
Diğerini küstürdük
Neyi anladık ne olduk
Kimin yolunu seçip
Ne zaman kendimizi kaybettik
Nasıl baktık da maviyi unuttuk
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’48”
