Gözlerim kararırken görüyorum yüzünü
Biraz bulanık ve umutsuz
Gücümün sonuna kadar mücadele ediyorum amansız uykuyla
Mağlup oldugun her savaş gibi, düşüyorum kanlı yarınlara
Beni çekip alan sadece toprak değil ki..
Yüreğin sanki bir mezar bana
Üzerime atılan her toprak parçası eşlik ediyor yalnızlığıma
Okumaya devam et “Kaçak ’18”
Kategori: Işık Yavuz
Kaçak ’17
Heceler boyunca topluyorum
yüreğimdeki sözcükleri
Parça parça dökülse de nefesimden,
beynimde tek vücut…
Küflenmiş bir kağıda yazdım
en ulaşılmaz hayallerimi
Okuyamıyorum sensizlikteki beni
ya da bendeki sensizliği
Kaçak ’16
Adam:
Git…
Belki son kez kapanmadan gözlerim,
Anlarsın bendeki tüm cümlelerin sana yetmeyeceğini.
Bir göz kırpması kadar uzak olsan da yüreğimden,
Kavuşmanın ne kadar imkansızlığa hapsolduğunu,
Yüreğimi söküp yerine seni koysam bile hiçbir yaramın iyileşmeyeceğini…
Boşuna, alınan tüm nefesler…
Nasıl boğulduğumu gözlerinin taa içinde görmedikçe,
Anlayamayacaksın bensizliğin kaçınılmaz son olduğunu.