Yirmi bir asırdır konformizm son fasıl
İhtiyaç yaratan bir dünya durmaz gider
Oyuncak dağıtır çocuklara yanmaz metal
Bitmeyen hırs nefis
Kapitalist ölümler yarışır göz önünde
Robotların insanlaşması son çığır
Irkların robotlaşması hali hazır
Ölüm duyarsız
Okumaya devam et “Konfor Çağı”
Yeni bir geçit bulmalı aşka
Kırmızıdan beter olmalı hasretin
Ve kanadı mı güneş evren yanmalı
Yeni bir çağ açmalı gözlerin
Bulutlar devrilmeli bir bakışınla
Gök kuşağı sarmalı bellerine kadınlar
Okumaya devam et “Yeni Aşk”
Güz yalnızlığı şimdilerde zaman
Şiir okuyor sevgilim ocak başında
Sararmış yapraklar sonbahar sokaklarda
Aşk romanlarda ışıklar kaldırımlarda
İklimler değişti, kar çiçeği yaz içinde
Dert değil bu, dertten beter bir biçimde
İnsanlar koşuyor dört nala kafamın içinde
Kuşlar uçuyor geceye bir başka biçimde
Okumaya devam et “İklimler Değişti Unuttun”
