Kapattığımda gözlerimi denize karşı
Güneşin sıcaklığı yakarken içimi
Belki bilinmezliğin içinde
Kaybetmek için kendimi
Susuyorum kendime avazım çıktığı gibi…
Susturuyorum kendimi kendime
Sessizlikten boğmak için
Kendi gürültümü duymamak adına.
Kategori: Gülüm
Ruh’a Sesleniş…
Gitar sesi ruhuma dokunuyor
ve yalın bir ses içimi üşütüyor
belki yalnızlıklarımı hatırlatıyor
belki de kaybolmuşluğu.
Zamanın ötesinde Kendimle yüzleştiriyor
ve Mutluluğun kapısını aralarken,
Korkudan içeri girmemi engelliyor.
bazen hazin, bazen hüzünlü yollara sokuyor
kendimden öteye gitmeme sebep oluyor.
ve her oluşlarımda, biraz daha içimdeki Aşk kendine Hüzün yüklüyor.
İçimdeki Aşk
Hatırladıkça, hoyratça kırdığını anladı kendini,
ve ilk başlarda affetmesi zor olsa da
alışıyordu kendini kendinde eritmeye
ve utanmıyordu çocuk ruhundan.
İsyanlarının arkasındaki o çocuğa seslendi;
usulca kulağına fısıldayarak: