Gözlerimin karası oturdu avuçlarıma
Damağımı yalayıp geçen bir kara.
Biri hücrelerimin yerini değiştiriyor,
Bilincimi bir arada tutan ipler çözülüyor.
Ortaya çıktı sanki hala tutsağı olduğum bir gizem.
Saçılıverdi, güz güneşinden kopan renkler gibi.
Gözlerim kamaştı, dağlardaki kızıl kayalardan.
Anlayamıyorum, değiştiriyor biri hücrelerimin yerini.
Okumaya devam et “Hazin Bir Şaşkınlık”