Bazen arkada bırakmak gerek… Bir şehri terk etmek ve valize doldurmak tüm anılarınızı… Adımlarınız ağırlaşacaktır belki… Yüreğinin önüne geçemezsin bir şehri terk ederken… Umutların, hayallerin, acıların, mutlulukların… Yaşama dair yaşanmışlığa dair ne varsa sığdırdıkların… Şehrin en yalnız zamanlarını arkanda bırakamazsın… Yalnızlığını da sığdıramazsın…
Kategori: Evren Kır
Kraliçe Arılar, Dişi Örümcekler, İnsan Kadınlar
Konfüçyüs’ün, Homeros’un kadın düşmanlığı nereden gelmektedir? Aklı başında sınıfına dahil ettiğimiz bazı entelektüel kişiliklerin kadınlara duydukları bu nefretin, kaçışın gerçek nedenleri nelerdir?Tarih boyunca ezilip hakir görülen, “insan sınıfı”na dahil edilmeyen kadınlar, dişiler…
Bir ya da bir kaç ana kraliçe arı, bütün bir kovanı, bütün bir türü dünyaya getiriyor. Öteki hayvanlar ise gelişmeden kalıyor… Böyle bir kovan, ne denli korkunç bir uyaranlar birikimi taşırdı… Tabii hayvanlar bu duyguya sahip olsalardı! Ama cinsiyetleri yok, buna ilişkin içgüdüleri de en alt düzeye indirgenmiş durumdadır… Okumaya devam et “Kraliçe Arılar, Dişi Örümcekler, İnsan Kadınlar”
O…
Birini, kaybedeceğini bile bile sevmek…
Sevmekten korka korka sevmek… Bilirsin her şeyin bir gün biteceğini… Ona bağlanmaktan korka korka bağlanmışsındır… Hiçbir şeyi sevmediğin kadar sevmek O’nu, acıtır durur canını… Tam bir darbe yedikten sonra girmiştir belki hayatına… Onca olan olumsuzluğa karşı seni mutlu eden tek şey onun varlığıdır hayatında…
Evladını seversin, bilirsin bir gün gidecek… Kendine ait bir hayatı vardır zaten yanıbaşınızdayken bile… Anne babanı seversin, bile bile bir gün seni terkedip gidecekler bu dünyadan… Okumaya devam et “O…”