“Ya ortasındasındır AŞK’ın, merkezinde; ya da dışındasındır hasretinde…” diyor Elif Şafak.
Nihayet elimdeki Hermann Hesse kitaplarını bitirip Elif Şafak’ın AŞK isimli romanını okuma fırsatı buldum. Henüz okumayanlarınız varsa tavsiye etmekteyim. Sizi alıp başka diyarlara götürüyor. Aynı zamanda içsel bir yolculuğa da çıkıyorsunuz.
Kitap hakkında hiç fikri olmayanlar için söylemek gerekir ki; kitapta bahsedilen aşk kavramı günümüzde kullanılanın çok daha ötesinde ilahi bir aşk…
Yapamıyordu, tercihte bulunamıyordu. Hemen herkesin yaşadığı ikilemi aşmayı başaramıyordu. İstemiyordu da aslında, mutluydu böyle. Yalnızca herkese yetemiyor, çoğunlukla da yanlış anlaşılıyordu.
Yolu yarılamıştı, orta yaşlarda başarılı kariyer öyküsünün yanı sıra çevresinde de sevilen bir kişilikti. Sabah sporunu ihmal etmez, kendine dikkat ederdi. Çalıştığı iş yerinde göz dolduran bir performans sergiliyordu. Durmak yorulmak nedir bilmiyor, iş yaşantısı kadar sosyal yaşantısında da aktifliğini sürdürüyordu; sürekli bir koşuşturmaca içerisinde olduğu halde yorulmak yerine bitmek tükenmek bilmeyen enerjisi sanki daha da artıyordu.
Sizin içinizden hiç yazmak gelmiyor mu? Durmadan ara vermeden, yazmak… İçinizdekileri boşaltmak ya da en azından bunun için gayret göstermek, rahatlamaya çalışmak. Buna ihtiyacınız var, yoksa günlük yaşam koşuşturmacasında yeterince harap olan sinirlerimiz belirli bir noktadan sonra tehlike sinyalleri vermeye başlıyor. Ben bazen tıkanıyorum, bazense dur durak bilmeden akıtmak istiyorum. Bu da bir çeşit ve oldukça etkili bir terapi. Bunu da bir yerlerde okumuştum; okuyun, okumakla kalmayın gezin, tadın, deneyin. Sizin de yazmanızı, düşünmeden planlamadan, yalnızca yazmanızı istiyorum. Sonra durup yazdıklarınızı okuyun. (Hatta bana gönderin yayınlayalım;)
