Takas ettim eskileri
Giysilerdeki kokuları
Fotoğraflardaki anıları
Sandıkta kalan üç beş armağanı
Bir de odadaki sesleri
Açtım pencereyi
Dışarda iyot kokusu
Martı çığlıkları
Denizin huzuruyla
Takas ettim tüm geçmişi
Takas ettim eskileri
Giysilerdeki kokuları
Fotoğraflardaki anıları
Sandıkta kalan üç beş armağanı
Bir de odadaki sesleri
Açtım pencereyi
Dışarda iyot kokusu
Martı çığlıkları
Denizin huzuruyla
Takas ettim tüm geçmişi
Hayat en çok onlara adil davranmıyor. Çünkü zorluklara karşı koyabilecek güçten yoksun bıraktılar onları. Hem de bizzat onları en çok seven anne babaları tarafından.
Herkes burun kıvırıyor, herkes eleştiriyor. Tembel diyorlar, umursamaz diyorlar, maymun iştahlı diyorlar. Kendilerinde olup da onlarda olmayan ne varsa, kıyasıya eleştiriyorlar.
Hayatın gerçekleriyle yüz yüze gelinceye kadar çok güçlü, çok iyi, mükemmel olduklarına inandırıldılar. Gerçek hayatla her temaslarında darbe yedikçe ne yapacaklarını bilemiyorlar o yüzden. Acımasız bir rekabeti, birbirlerinin omuzlarına basarak yükselmeyi öğreniyorlar. İşine geliyor, iş dünyasının onları böylesine kendi hırsı ve kazançları için kullanmak. Hırslı ve kazanç körü patronların gladyatörleri gibi çalışıyorlar.
İs kokan bir oda gibi zihnim
Közleri alev almaya hazır
Kıvılcımlara dönmüş duygular
İçim çer çöp dolu bir hurdalık
Ne yana dönsem darmadağın
Neresinden tutsam çürümüş
Bir ağaç gövdesi gibi bedenim
Suyu çekilmiş bir ırmak kadar kuru gözlerim…