Yüzümü sürsem ekilmemiş toprağa
Elimi uzatsam dokunabilir miyim içindeki tohuma
Saçlarım ulaşır mı buluta
Düşer mi kirpiğimdeki buzullaşmış damla
Diksem gözlerimi görünür mü çocukluğum uzakta
Köşe başında beklesem çıkar mı karşıma usulca
Ansızın kanatlansam yakalanır mı göçebe turna
Hiç sebepsiz bağırsam yankılanır mı karşı dağa
Okumaya devam et “Yürek Döküntüleri ’18”
Kimsenin olmadığı bir yere yolluyorum düşlerimi.
Başka bir ırkın yaşam sürdüğü topraklarda,
Akıntıya bıraktım gözyaşlarımı…
Geceye hükmünü ilan edenler kazanmış mıdır gerçekten zamanı?
Bu düzene ait olanlar bir başka düzenin içinde kaybolanların gördüğü düşler belki de..
Eksiltili ve çürük kokan bu düşünceleri açıklamanın başka bir yolu kalmadı çünkü artık.
… Okumaya devam et “Yalpantılı Düşünceler”
Histerik ağrılarla yüklü bir gece,
Müzik gelir uzaktan:
Ben gamlı hazan
Sense bahar
Dinle de vazgeç…
Gökyüzüne bulaşmış senin histerik kalabalıklığın, kokuşmuşluğun… daha ilk fırsatta soludum şehri. Aynı sen gibi. Sağlıksız, her an nöbet geçirir gibi. Korkunç derecede mutsuz. Vıcık vıcık insan kalabalığı. Gecenin bilmem kaçı. İçmişim. Sorgusuz sualsiz batmışım karanlığına. Ne akıl kâr kalmış yanıma ne fikir. Havasından mı, suyundan mı, senden mi?
