Kimsesizmişim ben, diyorlar ki ‘Sokak çocuğu’.
Kış günlerinde çıplaktım; bulamadım gocuğu.
Ellerim kirli sadece, bak yüreğim nasıl?
Beni hor görenler var ya kirli onlardır asıl.
Kimsesizmişim ben, diyorlar ki ‘Sokak çocuğu’.
Kış günlerinde çıplaktım; bulamadım gocuğu.
Ellerim kirli sadece, bak yüreğim nasıl?
Beni hor görenler var ya kirli onlardır asıl.
Penceremdeki mavi kuşlar
Gökyüzünden kopup gelmiş,
Buluttan kopup düşmüş yağmur gibi
Baharın geldiğini ben onlardan anlarım,
Beyaz, pembe dallar
El sallar rüzgar estikçe
Güneş yanar kızıl, turuncu
Her bahar oynarım bu oyunu
Sevgiden öyle uzaksınız ki, size ve kıymet verdiklerinize sevgiyle gelenlerde illaki art niyet arıyorsunuz.
Çocuğunuzu severken, başarılı bir öğrenci olmasına göre puanlıyor, sakin hareketleri varsa razı oluyorsunuz. Sabahları iş arkadaşlarınıza günaydın derken, demezsem kesin altında bir bok arar diyerek yarım ağızla günaydın diyorsunuz. Sevgilinizi sadece siz mutluyken seviyor, ihtiyacınız varken o ne durumda olursa olsun o anda hemen yanınızda istiyorsunuz. Yolda yürürken gülümsemiyor, sokakta hayvan görünce pistliyor, düşkün gördüğünüzde tiksiniyorsunuz.