İnsan alışıyor.
Her şeye alışıyor…
Bir zamanlar seni mutlu eden şeylerin zamanla acı vermesine alışıyor.
Vaktiyle sana acı veren şeylerin, zamanla mutlu etmesine alışıyor.
Gözünün önünden kıvrılıp geçen hayatın acımasızlıklarına alışıyor.
Kurduğun hayaller yerle bir olurken, hiçbir şey yapmadan izlemeye alışıyor.
Okumaya devam et “İnsan Alışıyor”
Kategori: 44
Kaçak ’22
Adam:
Karanlıkta kalmış kapkaranlık bir aydınlık var uçurumların sonunda..
Adın mı beni çeken yoksa yalnızlığım mı?
Bir çocuk gibi kanarken ben gözlerine
İçimde sonu gelmez yağmurlar yağar yorgun yüreğime…
Kadın:
Adın kadar acıtmıyordu yalnızlığın
Sen her yerdeydin ve ben her seferinde karanlıkta gömülüyordum.
Gözlerindeki uçurumsa aydınlık,
En onurlu karanlıktı benim sana olan tüm tutkum…
Gözyaşı
Yaz geldi bir neşeyle,
Sanırım gidecek keder ile,
Gözyaşları bekler pınarlarımda,
Sormaz kimse niye diye…
Susarım konuşmam tek hece,
Gözyaşım bekler beni adeta,
Yavaş yavaş akacak belki,
Okumaya devam et “Gözyaşı”