Arkama dönüp bakıyorum da yıllar geçmiş ömrümden.. hayat geçmiş, aşklar geçmiş, dostlar geçmiş… Acılar, mutluluklar, gözyaşları, kahkahalar geçmiş..
Olduğum yere bakıyorum da, tüm yaralara, kırıklara, kırgınlıklara rağmen ayakta durabildiğimi görüyorum..
Evet çok düştüm koşarken, çok düştüm sevildiğimi zannederken, çok düştüm dostum dediğime arkamı dönerken ve çok düştüm tüm gerçekler yüzüme çarparken..
Sen benim günahımsın
Sen düşerken yıldızlardan,
Üzerine bulaşmış Tanrının tadı
O durgun bir nehir,
Sen çılgın bir şelale,
İçime akan binlerce sen arasında
Boğulana kadar soluyorum seni
Tanrı kokan nefesini…
Konuşmadan bir insan nasıl anlatılır?
Bakışlarım söyler mi acaba sana, sevdiğimi?
Bügüne kadarki şiirler ve şairler yalnız seni yazdı desem yeter mi?
İnanacaklarını bilsem sökerdim kalbimi,
Üstünde senin adının yazdığını göstermek için
Ve yerleştirirdim seninkinin yanıbaşına.
