Yüzüm yok yeni bir sevgilinin peşinden gitmeye
Yenildim hep kendime ve sessizliğe
Hayat yalnızlık olarak yazılmış yüreğime
Kaybetmeye alıştırdım kendimi bu büyük denizde
Varsın boşluklar olsun sözlerde
Belki bir anlam katar yazılmamış şiirlere
Bıraktım kendimi derinliklere
Boğulmak için kalıyorum orada günlerce ve gecelerce
Okumaya devam et “Kaçak ’05”