Daçmin
Bir sokak kedisi istemezse, onu hiçbir insan bulamaz. Hatta benim gibiyse, alışveriş merkezlerinizde dolaşıp, toplu taşıma araçlarınızla gezer tozar; ruhunuz duymaz… Bütün iş, doğru zamanlama, hız ve soğukkanlılıkta.
Geçen hafta Karaköy tayfasından, Daçmin’i ziyaret ettim. Adı gibi egzotik zevkleri var. Önce İstanbul Modern’i gezdik. İnsanlara Perşembe günleri bedava, fakat yine de buraları hep tenha. İçeri sızmak için alt kapıyı kullandık, otomatik kapıyı kolayca atlattık. Öyle eserler var ki orada bazıları beni içine çekiyor. Bakarken dakikalar uçup gidiyor.
Çıkıp gider hayatımızdan bir şeyler bazen… Dur diyemeyeceğimiz, gitme diyemeyeceğimiz. Bu maalesef hep böyledir. İstesek de istemesek de ben gidiyorum derler. Bazen büyük acılarla, bazense sessizce terk ediliriz. Mutluluklarımız, sevdiğimiz insanlar, bazense bize anlam katan başka şeyler. Giderler… Zor gelir sevdiklerimizi geride bırakmak. Acıtır ister istemez. Paralar, umutlar, insanlar, sevgiler, aşklar, başarılar, duygular ve niceleri. Niceleri çıkar hayatımızdan bazen. 
Bu soru, estetiğin çok önemli bir bölümünü oluşturmaktadır. Ancak insan bugüne kadar daha çok güzelin tanımı ve sanattaki yeriyle ilgilenmiştir. Bu doğru bir yaklaşımdır. Ancak, güzeli ‘güzel’ yapan nedir? Asıl irdelenmesi gereken budur. Çünkü bunun cevabı, birçok sanat ve güzel sorununa ışık tutacaktır. Bazılarına göre bu soru cevaplanamaz, kimisine göre de cevaplar birbiriyle çelişir gözüktüğü için paradoksal bir noktaya çıkar. Şimdi yapacağımız güzeli oluşturan değerleri belirlemek olacaktır. Bu noktada belirtmem gereken en önemli şey, güzeli oluşturan kavramların mekanik değil, organik bir bütünle kendilerini ortaya koyduğudur. Yani, hepsi bir bütünün kaçınılmaz parçalarıdırlar.