Bazen acısa da silmek gerekir geçmişi, yaşanmış güzel günleri, sevdiğinin bakışını, gülüşünü.. acıtsada söküp atmak gerekir.. sana göz yaşlarımın eşliğinde yazdığım son yazım… sana baktıkça tükenmekten yoruldum.. sensiz her günde tökezlerken ben, senin hayatı koşa koşa yaşaman zoruma gidiyor…
Acı çekmeye alışkın yüreğim bu kadar can çekişmedi… son nefesini veremiyor kalbim.. Yağmur yağıyor yine.. ve aklımdan hiç çıkmıyor.. biz hiç yürümedik yağmurun altında..
Hadi bunu kapatalım,
Başka bir gökyüzü aç.
Kalk hadi altına bir akdeniz iklimi sereceğim,
Bir çiçeği kökünden koparır gibi,
Dudaklarından öpeceğim…
Yıldızların üzerini örtelim gel,
Fazla aydınlatıyorlar,
İçimize kaçan şeytanı.
Hadi yeniden utanalım,
Düşlerimizin çıplaklığından.
Okumaya devam et “Jamais vu III”
Olur mu demeyin. Yol yorgunuyum. Sanki çok çok uzak diyarlardan gelmiş gibiyim. Ve mücadeleler vermişim de sona ulaşmışım. Ne sona ulaşması; hala baştayım, biliyorum. Ama bedenim aklımdan farklı… O daha bitkin, yorgun, soluk gibi… Çareler arıyor, iyileşmeye çabalıyor. “Kendine iyi bak” cümlesini kullanmayın sakın bana. Sevmiyorum oldum olası bu cümleyi. Samimi bulmadığımdan mı, nedendir bilemiyorum.
