Şerefleri ayaklar altına alınmış toplumların yaşantıları ölümden beterdir. Bir ülkeyi refaha, bağımsızlığa ulaştıracak olan özgürlüktür, hürriyettir. Hürriyet candan daha yücedir. Bu uğurda hiç düşünmeden can da verilir. Özgürlük yolunda kararlar düşünce ile sağlanır. İnsanlıkta düşünce olduğu sürece hürriyet adaletsizliklerle yok edilemez.
“Bayrakları bayrak yapan üstündeki kandır.
Toprak, eğer uğrunda ölen varsa vatandır.”
M. Cemal KUNTAY
Osmanlı İmparatorluğu’nun cihat anlayışı esnasında gerçekleştirdiği ve en büyük zaferlerin yaşandığı bir dönemde, İstanbul’un tam göbeğinde bütün halk koltuklarını kabartarak gezerken, onların haricinde Zübeyir adında kendini simyaya adamış bir zat yaşarmış, bu zat, şehrin alengirli yaşamından uzak, tabiat ananın insanlığa verdiği gizli sırları çözmekle meşgulmüş. Geride bıraktığı kırk üç yılda, başının üstü kelleşmiş, hafiften göbeği salıvermişti. Dini yönü zayıf olan Zübeyir, şehrin radikal kesiminin tepkisini çekmiş, bu hadise dolayısıyla şehirden kovulmuş, dinsiz ilan edilmiş.
Bilseler gözyaşının değmediği yerler var hala..