Çapaklı gözlerle izliyorum hayatı..
bir kedi yavrusu gibi; tutsun boynumdan biri..
temizlesin annem tüylerimi;
gitsin pis’i, kir’i.
sonra yumuş yumuş doyayım tüyler arasında.. sonsuz güvenli..
daha ”sadece” doymak için cilve yapmıyorum insan denen devlere..
bazıları o kadar kötü bakıyorkene.. :)
küçüğüm daha..
göre diğer kedilere.
bu beni ayrıcalıklı kılan bence..
Okumaya devam et “Küçük Kedi”