Soru: Sertaj Bey 23 yasinda sarıjın, mavi gözlü, 1,82 boyunda, anne tarafi Moldova, baba tarafi Ruzya’nın Mozkova Bölgesinden; bir ailenin kıziyım ve yazılarınızi ilgiyle ve jevkle takip edorum. Moskova Yoldaş Lenin Tıp Fakültesi’ni bitirezeim ama malumunuz, Ruzya’da ekonomik kriz var. Bende Turkiye Cumhuriyetini jok sevorum. Çalişma iznımı nazıl alabilirim? Hangi sektörleri tavziye edersiniz? Şimdiden teşekkür. Bir de sen almak benle duj verecek 100 dolar daha. “Veronica Şaşkova”
Cevap: Sevgili veronica temennilerin için öncelikle teşekkürler. Bence memleketinde kalman senin için en iyisi. Rusya’da olan ekonomik kriz maalesef bizim ülkemizde de var. Ama sana iş de var bu memlekette. Geldiğin zaman ben tavsiye etsem de, etmesem de senin seçeceğin sektör belli güzelim. Bence memleketinde kalıp TUS’a hazırlanman hem senin hem de ailen için en iyisi olur. İkimiz arasında yaşananlar da bir daha ikimiz arasından çıkmasın. Duju niye karıştırıyon ki? Hayret bişey.
Ahh sonunda eve vasıl olabildim. İstatistikler kadınların ömürlerinin ortalama 17 gününü çantalarında anahtar arayarak boşa harcadıklarını gösteriyormuş; tabi bu bana az geldiği için önce anahtarımı bulma süremin iki katını evden biri kapıyı açar umuduyla geçiriyorum, gerçekleşmeyince + anahtarımı arıyorum! Ayrıca bu istatistikleri 80’lerde kadınların omuzlarına mini çantalar astıkları zamanlarda almış olmalılar, bizim bavuldan kırma çantalar hesaba katılmamış.
Hep merak ederim neden bizim insanımız spor yapmaz ya da önemsemez? Yapsa bile yaza 2 ay kala ya diyet yapmaya başlanır ya da spor salonuna gidilir. 2 ay sonunda tabi vücutta öyle müthiş değişiklikler olmayacağı için ya salona atıp tutulur ya da kendisiyle barışmaya çalışılır. Barışılırda herkese söylenir “ben kendimle barışığım” diye. Bu iki kelime ona çok fazla güç verir, artık vicdan azabı duymadan yemeklere saldırabilir. Arkadaşları da alışmıştır bu duruma. Küçük bir diyalog: