İnsanın kendi kendisiyle konuşması mı deliliktir? Yoksa bir film izlerken televizyonla konuşması mı? Yok yok. Buldum galiba. Eğer kendi kendini seviyorsan delisin. Kendinden başkasını daha az düşünüyorsan delisin. Yalnızlıktan korkup bir kenara çekilip insanları izliyorsan, delisin.
Sanırım böyle düşünenlerden değilim. Artık her şey o kadar çoğaldı ve bir o kadar değişti ki, bırakın bizi kelimeler bile anlamlarını yitirmeye başladı. Delilik insanın kendisiyle başbaşa kaldığında konuşması değildir. Okumaya devam et “Delilik”
Ailenizin nasıl olduğu, kimlerden oluştuğu önemlidir… Evde ağzından küfür düşmeyen bir baba, size sürekli hakaret eden bir anne varsa çok önemlidir geldiğiniz aile… Anne ve babanız bir kez bile saçlarınızı okşamamış ve sizi hayatın yükü olarak gördüyse sevmeyi bilmezsiniz… Kimi çocuk annesinin onu hiçbir zaman sevmediği fikrine kapılır… Çocuk mudur bunun suçlusu?
Ben o kadar da güçlü değilim… Neden anlamıyorsunuz? Ben yıkılmaz değilim, her derdin, her ağırlığın altından sandığınız gibi kolayca kalkamıyorum… Canımdan daha can olanlar, o ağırlıklarda ezilmesin diye giriyorum bunca yükün altına, aslında omuz veriyorum ama bir bakıyorum ki üstüme kalmış onca yük… Sandığınız kadar direnç gösteremiyorum aslında hayata. Bunun altından kalkarsın demeyin artık ne olur… İnsanım ama, önce kadınım ben!